من واقعا نمی‌تونم کتاب تصویر دوریان گری رو تحمل کنم.
جدا حاضرم کتابای شریعتی رو بخونم ولی اینو نخونم. درسته که باید در برابر کتابای کلاسیک یکم صبر نشون داد تا جذب کنه آدمو ولی این واقعا هر صفحه‌اش دفعم می‌کنه. شاید هم به خاطر ترجمه‌ی بده از کجا معلوم. فعلا که نیمه کاره ولش کردم یه گوشه دارم کافکا می‌خونم. شاید برم تمومش کنم چون بدم میاد کتابیو نصفه کاره رها کنم. عجب غلطی کردم رفتم سراغش.
+ هم کلاسیام همچنان دارن با هم می‌جنگن اگه براتون جالبه.